Od końca lat 80. partycypacja stała się na artystycznej mapie Europy jedną z głównych strategii sztuki zaangażowanej (Bishop, 2012). Powstające w tym okresie działania wspólnotowe czerpały swój impet z całej serii krytycznych refleksji na temat nowoczesności i miały stanowić odpowiedź na postępujące procesy dehumanizacji oraz reifikacji społeczeństw pod naporem agresywnej produkcji kapitalistycznej (Burzyńska, 2013). W …