Skieruj swoją uważność do jamy ustnej i jej części (język, gardło, szczęka).

Jeśli stoisz, pozwól, by szczęka, odbyt i genitalia opadły i zawisły w powietrzu.

Westchnij.

Poczekaj, aż pojawi się ślina.

Kilka razy przełknij ślinę w naturalnym tempie. Zachowaj głębokie gardło lub wrażenie, że jest ono głębokie.

Przełykając nawilż wnętrze jamy ustnej i przełyku aż staną się jednym z błoną śluzową twojego całego ciała.

Spluń lub pomyśl, że plujesz. (To samo z przełykaniem)

Zwiększ ruchy perystaltyczne jelit w zadowalający dla ciebie sposób.

Westchnij zwieraczem. Spróbuj westchnąć różnymi zwieraczami swojego ciała. Doprowadź wzdychanie do dyszenia.

Wydal słowo, a następnie kolejne słowa.

Jeśli wydaje ci się to trudne, spróbuj odtworzyć pracę mięśni ust, gdy mówisz, za pomocą odbytu i/lub genitaliów.

 

Komentarz: instrukcje mogą być wykonywane w całości lub częściowo. Poświęć tyle czasu, ile uznasz za stosowne na wykonanie danej instrukcji z pełnym zaangażowaniem. Jeśli masz trudności, aby poczuć powiązania w pozycji stojącej, spróbuj wykonać instrukcje na czworaka. Przyjmij ze spokojem wszelkie wydzieliny, jakie mogą uwolnić się z twojego ciała. Jeśli to możliwe, utrzymaj uzyskane połączenia między jamą ustną a kroczem, lub wspomnienie o nich, także gdy skończysz wykonywać instrukcje.

 

---

 

Score powstał jako remiks projektu „Voz Mal” katalońskiego artysty Jaume Ferrete (http://jaumeferrete.net/), w ramach którego proponuje on serię piosenek swobodnie czerpiących z różnych stylów muzycznych. Warstwa tekstowa dotyczy głosu (ludzkiego i nie tylko) jako kategorii politycznej. Instrukcje zostały wykonane wraz z publicznością na pokazie „Voz Mal” w Antic Teatre w Barcelonie w 2012 roku.

Score jest przełożeniem własnej, improwizowanej praktyki somatycznej zainspirowanej death metalowym utworem Ferrete na język werbalny. Wynikłe z praktyki subiektywne odkrycia, dotyczące fizycznych i imaginacyjnych powiązań między jamą ustną a kroczem, spotkały się, zarówno na poziomie ciała, jak i języka z innymi uprawianymi przeze mnie w tamtym czasie praktykami somatycznymi – Body Mind Centering i terapią czaszkowo-krzyżową. Ideologia wpisana w te sposoby pracy z ciałem i używany w nich język, oparty na unikaniu definitywnych rozstrzygnięć na poprawne i błędne, z równoczesnym uprzywilejowaniem roli wyobraźni i subiektywnego przeżycia znajdują wyraz w napisanym przeze mnie tekście, zbierającym niektóre z doświadczeń bycia w studiu z ciałem własnym oraz mojej współpracowniczki. Użyty w tytule czasownik to perform, z uwagi na swoją wieloznaczeniowość, sprawia trudność w polskim przekładzie. W angielskim oryginale to perform oscyluje między co najmniej dwoma znaczeniami: wykonać i przedstawić (w znaczeniu scenicznym). Jest zatem równocześnie zaproszeniem do indywidualnego przeżycia, jak i do przeniesienia tego przeżycia w sferę publiczną. Interesująca wydała mi się możliwość przeniesienia subiektywnych przeżyć ciała i umysłu, z reguły spełniających rolę treningu lub terapeutyczną, w performatywną przestrzeń zbiorową.

 

ania nowak – uprawia choreografię myśli, języka i sytuacji. Obecnie zajmuje ją aspekt czasowości w sztukach performatywnych oraz miłość jako forma improwizacji i sposób generowania wiedzy. Jej prace pokazane zostały między innymi w Berlinie, Amsterdamie, Barcelonie i Sztokholmie. http://technologiesoflove.tumblr.com