Emocje i Afekty 11/2012

magda/łukasz: emocjonalne intro

Najnowszy numer „Kultury Współczesnej” (3/2012, w druku), przygotowany przez Agatę Dembek, Mateusza Halawę i Marka Krajewskiego, podejmuje temat emocji późnego kapitalizmu – emocji kształtowanych w ramach przemian postindustrialnego społeczeństwa, towarzyszących jego instytucjom, ale również emocji i całej konstrukcji podmiotu związanej z późnym kapitalizmem w sposób strukturalny. Z badań socjologicznych wyłania się – nie pozbawiona sprzeczności …

Czytaj dalej
Emocje i Afekty 11/2012

sebastian gawłowski: wstydliwi, zawstydzeni i zawstydzający – o „pedałach” karola radziszewskiego z perspektywy wstydu queerowego

(i) Obcując z pracami Karola Radziszewskiego nieustannie odczuwam przemoc, która we mnie uderza, która powoduje poczucie ciągłego dyskomfortu. Nie mam jednak na myśli przemocy dosłownie reprezentowanej w samych pracach Radziszewskiego. Jak w Sebastianie (2010), gdzie tytułowy bohater katowany jest przez innych mężczyzn. Przemoc jakiej zostaje poddany widz, ma raczej charakter symboliczny. Znaczna część twórczości Radziszewskiego …

Czytaj dalej
Emocje i Afekty 11/2012

piotr sadzik: żałoba (cz.2) – wokół „Katastrofy” Żmijewskiego

Mówiąc o zmarłym (z konieczności nietrafnie i niewiernie, lecz w sytuacji, w której należy mówić uwzględniając tę niemożliwość mowy) dokonujemy jego prze-żywania, bowiem w jakimś sensie żyje  dalej, lecz jego życie (choć przeżycie nie przynależy ani do życia, ani do śmierci) jest czymś więcej niż życie (jest nieteleologiczne, nie spotka go już śmierć), jak i …

Czytaj dalej
Emocje i Afekty 11/2012

adam repucha: po co słuchaczowi afekt? scream vs shout – o afektywnych potencjałach krzyku

Usiłowania Jean-Luc Nancy’ego, by zdefiniować pozycję słuchacza, można podsumować w sposób następujący: ten, kto słucha, nie myśli. Stwierdza bowiem Nancy, że słuchacz nie jest podmiotem, będącym w stanie filozofować [Nancy 2007:21-22]. Słuchać według niego to zrzec się intencjonalności, pozbyć się wypracowanej pozycji obiektywnego obserwatora, porzucić królestwo teorii i spektaklu. Ponieważ ciało słuchacza jest skrajnie otwarte …

Czytaj dalej
Emocje i Afekty 11/2012

paula kaniewska: czarne lalki i „ból głowy” – Grzeszykowska afektywnie

Stworzona w latach sześćdziesiątych dwudziestego wieku teoria afektów, choć nie zyskała wielkiej popularności u praktykujących psychologów, szybko stała się ważnym elementem teorii psychoanalizy wykorzystywanej przez nauki humanistyczne.  Nie trudno tu o skojarzenie z losami koncepcji Freuda i Lacana, które, nierzadko dość gwałtownie odrzucane przez profesjonalne środowiska medyczne, pozostają źródłem inspiracji dla wielu „mniej ścisłych” dyscyplin uniwersyteckich. …

Czytaj dalej
Emocje i Afekty 11/2012

cerelia athanassiou: Fear and the Unbearable Endurance of the Global War on Terrorism

Hurricane Sandy hit the North-East US at a time of ongoing consolidation of the US nation-state and its militarised apparatus of governance that is the US national security state. It reaffirmed to many that times of emergency, whether man-made or environmental, prove the necessity of government, of a coordinated response that seeks to alleviate danger …

Czytaj dalej
Emocje i Afekty 11/2012

piotr sadzik: Żałoba (cz. 1) – (według) Derridy

Choć psychoanalityczna koncepcja żałoby stanowi próbę opisu jednostkowego, podmiotowego doświadczenia utraty, to jednak pociąga za sobą również implikacje szerszej natury, także społecznej i politycznej. Konsekwentna analiza tych implikacji może pozwolić na przemyślenie także tak zwanej żałoby posmoleńskiej, oraz umożliwić dekonstrukcję napędzających ją mechanizmów. Zygmunt Freud w swoim fundamentalnym tekście poświęconym żałobie, pt. Żałoba i melancholia …

Czytaj dalej