Nieumarli 10/2017

aldona kobus: „to nie zbrodnia, ale tajemnica”. australijski gotyk w „pikniku pod wiszącą skałą”

Najsłynniejsze dzieło Joan Lindsay uznać można za późną realizację powieściową współczesnego gotyku (modern gothic), nurtu rozumianego jako powrót do gotyckich tematów i motywów, popularnego w latach 50. i 60. XX wieku, który zaowocował powstaniem większości najwybitniejszych horrorów i thrillerów w historii literatury. W tym sensie Piknik pod Wiszącą Skałą (1967) wpisuje się w ten sam …

Czytaj dalej
Nieumarli 10/2017

karolina ćwiek-rogalska: w interesie prawdy. tomáš garrigue masaryk – łowca wampirów

W przyjętym dość chłodno przez krytykę filmie Abraham Lincoln: łowca wampirów (reż. Timur Bekmambetov, 2012) słynący z prawości amerykański prezydent dowiaduje się, że Stanami Zjednoczonymi chcą zawładnąć wampiry. Rusza więc do walki, uzbrojony w posrebrzaną siekierę, aby poskromić nieumarłych. Abstrahując od znikomej wartości artystycznej filmu, chciałabym posłużyć się nim jako punktem wyjścia do własnej analizy. …

Czytaj dalej
CFP Nieumarli 10/2017

cfp: nieumarli

undead // życie po śmierci // zombie // widma // nekro Wskazując na obecny w kulturze motyw powrotu zmarłych, Slavoj Žižek zwracał uwagę, że śmierć nie musi koniecznie oznaczać radykalnego końca. Dla słoweńskiego filozofa to, co nieumarłe (undead), jest niepokojąco niejednoznaczne, bo znajduje się pomiędzy społecznym/kulturowym a biologicznym; pomiędzy śmiercią symboliczną, to znaczy rozpadem znaczenia …

Czytaj dalej
Apetyt 12/2016

filip konopczyński: smaki polaków. możliwości, gusta pragnienia

Jedzenie jako dystynkcja Co, kiedy, w jaki sposób i z kim jemy jest efektem gry szeregu porządków: naturalnego, religijnego, medycznego i kulturowego. Jedzenie jest zarazem: podstawą życia organizmu, rytuałem więziotwórczym, intymnym wyrazem bliskości. We współczesnych społeczeństwach to także kwestia rachunku gospodarczego i element popytu. Od 2004 roku tak zwany dochód rozporządzalny w Polsce szybko rósł …

Czytaj dalej
Apetyt 12/2016

zuzanna kowner: cały syf świata

W październiku założyłam konto na Tinderze. Zrobiłam to, żeby umawiać się na seks. Niezobowiązujący i jednorazowy. Mężczyzna, z którym byłam w ostatnim związku, traktował seks jak ciężkie zadanie. Nie wyglądało na to, by seks ze mną lubił. Dochodziło do niego wyłącznie z jego inicjatywy. Mojej nigdy nie podejmował, przeciwnie: wygaszał albo udawał, że jej nie …

Czytaj dalej
Apetyt 12/2016

natalia mętrak-ruda: jedz na szczęście. dwie narracje o „dobrym jedzeniu”

„Nasza kuchnia z założenia jest wegańska, bezglutenowa i bezcukrowa” – czytam w mailu od organizatorów wakacyjnego tygodnia z jogą i pilatesem na warmińskiej wsi. Mój mąż ciężko wzdycha: nie dość, że na urlopie będzie musiał budzić się wcześniej niż na co dzień w Warszawie, to jeszcze w nagrodę dostanie najwyżej ciastko zwane czasem ironicznie „ciastkiem …

Czytaj dalej
Apetyt 12/2016

agata stronciwilk: gastronomia, archeologia i kanibalizm. daniel spoerri i eat art

  (na marginesie wystawy Sztuka wyjęta z codzienności)   Monograficzna wystawa Daniela Spoerriego zorganizowana w krakowskim MOCAK-u wydaje się dobrą okazją, aby przyjrzeć się twórczości jednego z najbardziej znanych przedstawicieli nowego realizmu. Recepcja twórczości Spoerriego w Polsce ogranicza się często do zaszufladkowania go jedynie jako twórcy tableaux pièges (obrazów/stołów-pułapek[1]) bez rozpoznania złożoności znaczeń i autorefleksyjnego …

Czytaj dalej
Apetyt 12/2016

anna zawadzka: czterech panów i jedna księżniczka

Barbarze Ehrenreich   Wiosną tego roku pracowałam w małej firmie ogrodniczej. Nazwijmy tę firmę Akacja. Akacja świadczy usługi z zakresu pielęgnacji zieleni. Jest „klasyczną” firmą podwykonawczą: dostaje zlecenia od zarządców dużych obiektów, w których mieszczą się korporacje, hotele, urzędy, fabryki, banki, sklepy. O pracę w Akacji starałam się z trzech powodów. Po pierwsze finansowego. Pełnoetatowa …

Czytaj dalej
Apetyt 12/2016

jan borowicz: intro do „apetytu”

  W najnowszej odsłonie prezentujemy teksty dotyczące apetytów i ich (samo)ograniczeń. Paradoksalna sytuacja późnego kapitalizmu, w którym jednocześnie usankcjonowane są: coraz szybsza i coraz globalna konsumpcja, a także sytuujące się po opozycyjnej stronie ruchy slow food, slow life, minimalizmu (estetycznego i życiowego).  Trudno o bardziej wymowny przykład niż bestseller Magia sprzątania Marie Kondo, biblia nowoczesnego …

Czytaj dalej
Apetyt 12/2016 CFP

cfp: apetyt

wege // wega // gluten-free // nadmiar-chciwość // foodies // fast- i slow- food i life   Odsłona „małej kultury współczesnej” o APETYCIE chce postawić pytanie o kondycję współczesnego neoliberalnego porządku ekonomiczno-społecznego, w którym apetyt konsumenta jest potencjalnie nie do zaspokojenia. Jeśli całość życia jednostki może zostać uregulowana, łącznie z tym, ile i co należy …

Czytaj dalej